Άρχισα όταν ήμουν πολύ μικρός και δεν είχα μυαλό.Μούσα μου ήταν μια τεκνατζού,μια παιδόφιλη.Αποπλάνησε ένα αθώο,γαλανομάτικο,ξανθό,αγραμματο κουτσούβελο και το μετέτρεψε σε έναν παραγραφομανή.Μέχρι τα τέσσερα είχα γράψει σχεδόν όλα τα έργα που σήμερα αποδίδονται στον Έρμαν Έσσε.Αυτό φυσικά είναι ψέμα αλλά μέχρι τα τέσσερα ήμουν πραγματικά ερωτευμένος με τα βιβλία.Στα πέντε μου κάποιος μου δώρισε ένα άλμπουμ με τη Χιονάτη και τους Επτά Νάνους.Αντί να γεμίσω τις σελίδες του με φωτογραφίες,τις γέμισα με διηγήματα.Υπαγόρευα τις ιστορίες στη μητέρα μου και εκείνη τις έγραφε.Ήταν υποχρεωμένη να διακόπτει το σιδέρωμα,το μαγείρεμα ή ο,τι άλλο έκανε,για να γράφει αυτά που της υπαγόρευα.Ως παιδί,έγραψα την αρχή από αμέτρητα μυθιστορήματα.Ως έφηβος,διοχέτευσα την ενέργειά μου στο μπάσκετ και τις τσίρ λίντερ,που εξακολουθούν να είναι από τα αγαπημένα μου πράγματα στον κόσμο.Την παλιά μου αγάπη συνάντησα μετά τα 25 και έκτοτε είμαστε αχώριστοι.
2.Τί απαιτείται για να πλάσεις ένα ζωντανό,λειτουργικό χαρακτήρα;Βασίζονται οι χαρακτήρες σου σε άτομα που γνωρίζεις;
Οι κύριοι χαρακτήρες μου είναι συνήθως εκείνοι που έχουν υπεράνθρωπες διαστάσεις.Κάποιος έξυπνος κριτικός έγραψε κάποτε πως όταν λέμε ότι έχουν υπεράνθρωπες διαστάσεις,εννοούμε "μη πιστευτοί".Διαφωνώ.Έχω την τύχη να γνωρίζω προσωπικά τέτοιους ανθρώπους.Και πιστεύω σ αυτούς περισσότερο από όσο πιστεύω στους ανθρώπους που έχουν τις συνηθισμένες,ανθρώπινες διαστάσεις.
3.Θα μπορούσες να είσαι ο συγγραφέας που έγινες χωρίς τη χρήση ψυχοδηλωτικών;
Οι πρώτες μου ψυχοδηλωτικές εμπειρίες με επηρέασαν βαθιά διανοητικά,συναισθηματικά και πνευματικά,αλλά εφόσον άρχισα να γράφω σε ηλικία πέντε ετών και πριν το πρώτο μου "ταξίδι"με LSD είχα ήδη έρθει σε επαφή με τον σουρρεαλισμό,την παγκόσμια μυθολογία,τη συγχρονη τέχνη,την θεωρητική φυσική και την ασιατική φιλοσοφία,είναι αδύνατο να προσδιορίσω σε ποιο βαθμό επηρεάστηκε η λογοτεχνική μου αισθητική από το LSD και την ψιλοκυβίνη.Σίγουρα πάντως η μετάληψη των ψυχοτρόπων ουσιών μεγάλωσε την ευστροφία μου,μ έκανε να ερμηνεύω καλύτερα την πραγματικότητα και να νιώθω πιο άνετα έξω από τη σφαίρα των συνηθισμένων μου προσδοκιών.Πάντως,τα ναρκωτικά δεν αποτέλεσαν ποτέ άξονα γύρω από τον οποίο περιστρεφόταν η ζωή μου.
4.Μπορείς να μου μιλήσεις λίγο περισσότερο για τα 60s,τα οποία διατρέχουν και το έργο σου και είναι και κεφάλαιο των "Αγριόπαπιων";
Διάφοροι σφιχτοκώληδες φοβοκάπηλοι γέροι και κάποιοι κοντόφθαλμοι μοντερνίζοντες νεαροί κακολογούν εξίσου τα 60s,μια ιστορική περίοδο τη σημασία της οποίας δεν αντιλαμβάνονται ουτε οι μεν ούτε οι δε.Για λόγους δικαιοσύνης και ιστορικής ακρίβειας έσπευσα να υπερασπιστώ αυτή την εποχή,κάτι επικίνδυνο συγγραφικά,αν λάβεις υπόψη σου ότι υπάρχουν διάφοροι τεμπέληδες και ανέντιμοι κριτικοί που επιμένουν να με ξαποστέλνουν σε αυτή την εποχή.Δεν είμαι συγγραφέας της εποχής αυτής,απλώς τοποθέτησα δύο απο τα οκτώ μυθιστορήματά μου στην εποχή αυτή,όπως ο Χέμινγκουέι τοποθέτησε μερικά από τα δικά του στη δεκαετία του 30.Με τα σχόλιά μου προσπαθούσα να διορθώσω κάποιες ιστορικές ανακρίβειες και όχι να κοιτάξω νοσταλγικά ενα ρομαντικοποιημένο παρελθόν.
5.Η πίστη στη θεά-ή σε μια θηλυκή συμπαντική αρχή-είναι ένα επαναλαμβανόμενο μοτίβο στα έργα σου.Γιατί;
Εκείνο που πραγματικά με ενδιαφέρει για τη Θεά είναι το γεγονός ότι ενώ οι πρόγονοί μας την αγαπούσαν και την τιμούσαν και ήταν το κεντρικό πνευματικό αρχέτυπο σε όλη τη γη επί χιλιάδες χρόνια,η παράδοσή της ξεριζώθηκε τόσο βίαια και αποτελεσματικά απο ρεβιζιονιστές πατριαρχικούς επικοινωνιολόγους ώστε οι περισσότεροι Χριστιανοί,Μουσουλμάνοι και Εβραίοι αγνοούν παντελώς την τεράστια και κυρίαρχη ιστορική της παρουσία.Αν μπορούν να κρύψουν τόσο αποτελεσματικά από τις μάζες κάποιον ή κάτι με αυτήν την τεράστια απήχηση,αυτό αναγκαστικά θέτει υπό αμφισβήτηση τους περισσότερους θεσμούς μας.Η ανατροπή και η κατάπνιξη της ίδιας της φύσης είναι το μεγαλύτερο ψέμα των δύο τελευταίων χιλιετιών.
6.Τα μυθιστορήματά σου βρίθουν χιουμοριστικών λογοπαιγνίων.Επινοείς τα ευφυολογήματα αυτά όσο ερευνάς ενα θέμα και μετά τα τοποθετείς σε καίρια σημεία της αφήγησης ή τα σκέφτεσαι αυθόρμητα όσο κάθεσαι έχοντας μπροστά σου το κεφάλαιο;
Συνήθως,τα ευφυολογήματα τα σκαρώνω επιτόπου.Είναι εγγενή,ενα αδιάσπαστο,αδιαχώριστο,οργανικό μέρος της διαδικασίας για μένα-και αυτό επειδή αναμφίβολα το χιούμορ είναι αδιάσπαστο μέρος της προσωπικής μου κοσμοθεωρίας.Η αίσθηση του κωμικού είναι τρομακτικά,σχεδόν τραγικά υποτιμημένη από τους δυτικούς διανοούμενους.Το χιούμορ μπορεί να είναι μια πύλη στην προσωπική,ενδότερη πραγματικότητα,μια απόγνωση που αρνείται να πάρει τον εαυτό της στα σοβαρά.Η κωμική μου αίσθηση-αν και σκόπιμα αμερικανοποιημένη-ειναι ως προς τις προθέσεις της πολύ πιο κοντά στην Ιερή Τρέλα των μοναχών Ζεν και τη χαζοχαρούμενη ιδιοφυία των δασκάλων του Ταοϊσμού από ότι είναι για παράδειγμα στη σάτιρα.¨Εχει και λογοτεχνική και μεταφυσική δημιουργία.
7.Τέλος,θα ήταν παράλειψη να μην αναφερθούμε στις εικόνες.Όταν ο κόσμος σκέφτεται τον Τομ Ρόμπινς συχνά τον συνδέει με ανορθόδοξα σχήματα λόγου,μεταφορές και παρομοιώσεις.Πώς δημιουργείς τις εικόνες σου;
Δεν είναι ποτέ,μα ποτέ αυθαίρετες,αυτό είναι το μονο σίγουρο.Θα έλεγα ότι η μέθοδός μου είναι ένας συνδυασμός ξέφρενης φαντασίας και εντονης αυτοσυγκέντρωσης.Απλώς κοιτάζω νοερά ένα αντικείμενο,έναν άνθρωπο,ένα μέρος και αρχίζω να αναπτύσσω θεωρίες και να προχωρώ παραπέρα.Αργά ή γρήγορα,αποκαλύπτονται απίθανοι αλλά σημαντικοί συνειρμοί και διασυνδέσεις.Ο σκοπός φυσικά είναι να φωτίσω την εικόνα,να τη ζωντανέψω,να την κάνω να ορμήσει στο μυαλό του αναγνώστη σαν κουκλάκι που πετάγεται μέσα από κουτί με ελατήριο-και ίσως παραμείνει καρφωμένη εκεί.Με λίγη τύχη,μπορεί να τον ξαφνιάσει και να τον ενθουσιάσει και να του δώσει μια νέα και ασύλληπτη ως τότε κατανόηση για κάτι που μέχρι τότε το έπαιρνε ως δεδομένο.
8.Πάντως μια φράση όπως " Ο ήλιος είναι πορτοκάλι" δεν το καταφέρνει αυτό.Μπορείς να μας πεις κάτι περισσότερο;
Σωστά,είναι πολύ προβλέψιμη,πολύ συνηθισμένη,την ξεχνάς εύκολα.Αν γράψεις "ο ήλιος ανέτειλε σαν ένα μεγάλο φαλακρό κεφαλι",όπως έγραψε κάποτε η Λόρι Αντερσον,τότε είναι σα να βάζεις το χέρι σου μέσα στην πρόταση και να βγάζεις από μέσα της κάτι που τη ζωντανεύει.Έτσι ταρακουνάς τον εγκεφαλικό φλοιό.Ο Άλντους Χάξλει είχε επισημάνει οτι η φράση "Fire escapes don't urinate" εκφράζει μια αυτονόητη αλήθεια και για αυτό ο αναγνώστης μπορεί εύκολα να την προσπεράσει αδιάφορα.Αν πεις όμως, "Black ladders lack bladders" τότε στον φακό εστιάζεται κάτι καινούργιο,ενδιαφέρον και ίσως αλησμόνητο.
πηγή: Συζητήσεις με τον Τομ Ρόμπινς,Επιμέλεια Λίαμ Ο'Πέρντον και Μπιφ Τόρει,εκδόσεις Αίολος,2011
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου