Επιμέλεια: Σύλβια Μπενάκη
Γεννήθηκε
στη Θεσσαλονίκη και είναι πρώην βολεϊμπολίστρια του Ηρακλή. Φαίνεται πως ο
χαρακτηρισμός ¨δραστήρια¨ είναι λίγος για να την περιγράψει, ενώ η ευφυΐα της είναι
εντυπωσιακή. Από μικρή την ενδιέφερε η Ιατρική. Ο λόγος; «Η αγάπη για την ζωή.» Στη συνέχεια, είχε μια ακαταμάχητη έλξη για
τον ¨έναστρο ουρανό¨. «Ως παιδί με ενθουσίαζε καθετί που έχει να κάνει με το Διάστημα, από τα
πρώτα βήματα του Άρμστρονγκ στη Σελήνη μέχρι να παρακολουθώ απλώς με τις ώρες
τον έναστρο ουρανό. Είναι συγκλονιστική για εμένα η συνειδητοποίηση ότι αυτά τα
αστέρια είναι το αποτέλεσμα μιας εξαιρετικά συντεταγμένης δόμησης που προέκυψε
από το Μπιγκ Μπανγκ πριν από 13,7 δισεκατομμύρια χρόνια και αντιπροσωπεύουν
μόλις το 4% από ό,τι υπάρχει εκεί έξω. Μου προκαλεί δέος το ότι είμαστε χαμένοι
κάπου ανάμεσα στο αχανές του Διαστήματος και στην αιωνιότητα.»
Απ’ ό,τι φαίνεται τα όνειρα είχαν για εκείνη μεγάλη
αξία... «Τα
όνειρά μου σε μικρή ηλικία ήταν ένα καταφύγιο από τους περιορισμούς της
πραγματικότητας και όπως τα περισσότερα παιδιά έτσι και εγώ ήθελα να πετάξω, να
γίνω αστροναύτης, να εξερευνήσω τα πάντα.» Είχε, λοιπόν ως
στόχο την υπεράσπισή τους... «Αν δεν κυνηγήσεις τα
όνειρά σου, δεν θα τα πιάσεις ποτέ.»
Έχοντας αυτό ριζωμένο μέσα της, συνδύασε τις δύο αγάπες της και πραγματοποίησε
τα όνειρά της.
Είκοσι
ενός ετών κατασκεύασε την πρώτη τεχνητή τραχεία και ύστερα τη βρίσκουμε να
εργάζεται στη NASA στον Τομέα Βιοεπιστημών, Νανοτεχνολογίας και Εξερεύνησης του
πλανήτη Άρη και να πειραματίζεται με τη δημιουργία τεχνητών ανθρώπινων οργάνων,
κάτι που πραγματοποιείται απ’ ό,τι φαίνεται ευκολότερα στο διάστημα, λόγω της
έλλειψης βαρύτητας «Η
αναγεννητική ιατρική αποτελεί ένα πειραματικό επιστημονικό πεδίο που γνωρίζει
άνθιση τα τελευταία χρόνια λόγω σημαντικών ανακαλύψεων, όπως η ανακάλυψη των
επαγομένων πολυδύναμων βλαστοκυττάρων από τον Καθ. Yamanaka το 2006 που του
χάρισε το Νόμπελ της Φυσιολογίας και της Ιατρικής το 2012(ο χρόνος ρεκόρ των 6
ετών από την ανακάλυψη στο Νόμπελ Ιατρικής υπογραμμίζει την καθολική αναγνώριση
της σημαντικότητας αυτής της ανακάλυψης που είναι ενδεικτική της εξέλιξης του
πεδίου και της αποδοχής των αποτελεσμάτων σύσσωμης της επιστημονικής
κοινότητας). Η χρήση των βλαστοκυττάρων θα αλλάξει τα δεδομένα στο πεδίο των
μεταμοσχεύσεων τεχνητών οργάνων, και ήδη η πρώτη επιτυχημένη μεταμόσχευση
τεχνικής τραχείας το 2011 αποτελεί ορόσημο για τον τομέα μας και είναι μόνο η
αρχή μια σειράς οργάνων που θα γίνουν προσβάσιμα στους ασθενείς στο άμεσο μέλλον
όπως τεχνητά αυτιά, μύτες, νεύρα, αρτηρίες και δέρμα. Νιώθω τυχερή και
ανυπόμονη για την επανάσταση που θα φέρει στις ζωές όλων μας αυτή η πολλά
υποσχόμενη έρευνα.»
Στο
ενδιάμεσο διάστημα ασχολείται με τον εθελοντισμό. «Ο εθελοντισμός έχει νοηματοδοτήσει τη
ζωή μου και έχει επαναπροσδιορίσει τις προσωπικές μου ιεραρχίες. Το πνεύμα του
αλτρουισμού και της προσφοράς στον συνάνθρωπο μπορεί να αποτελέσει τη
γενεσιουργό δύναμη για μια πιο ανθρώπινη κοινωνία. Η επιστημονική κοινότητα
οφείλει να μην παραβλέπει αυτή την ηθική αρχή, που νομίζω ότι συμπυκνώνεται
ιδανικά στη φράση του Αϊνστάιν: "Προσπάθησε να γίνεις όχι επιτυχημένος
άνθρωπος, αλλά άνθρωπος με αξίες".»
Το
2013, 25 ετών, αναδείχθηκε ¨Γυναίκα της Χρονιάς¨ στην τελετή FDM Everywoman In Technology Awards. Τότε
η ύπαρξή της συνεπήρε τα ΜΜΕ. Μα οι εμπειρίες και οι γνωριμίες της μέχρι τότε
δεν επέτρεπαν υπέρμετρο ενθουσιασμό. Ο νους της ανέσυρε μία συζήτηση με τον
επιστήμονα και πρώην αστροναύτη, Ρίτσαρντ Χιμπ. «Το καλοκαίρι ήμασταν σε ένα εστιατόριο με
την ομάδα των βιοεπιστημόνων και τον ρώτησα αν τον ενοχλεί που ο κόσμος γύρω
μας δεν τον αναγνώριζε. Μου απάντησε ότι μετά το τελευταίο διαστημικό ταξίδι
του (Μάιος 1992, Πλήρωμα STS-49), λίγες ώρες μετά την προσεδάφιση, βγήκε έξω
μαζί με τους δύο αστροναύτες του πληρώματός τους και τις οικογένειές τους για
να δειπνήσουν και κανείς δεν τους αναγνώρισε. Μάλιστα, ενώ οι ειδήσεις στις
τηλεοράσεις του εστιατορίου μετέδιδαν την επιτυχή αποστολή τους, κάποιος από
τους πελάτες άλλαξε κανάλι. Χαμογελώντας, μου είπε ότι το να είσαι ήρωας είναι
το πιο βραχύβιο επάγγελμα της Γης»
Η πορεία της, άλλωστε, δεν ήταν τόσο εύκολη,
όσο φαίνεται πιθανόν στα μάτια τρίτων. Αλλά κάθε πρόβλημα έχει και τη λύση του.
Όλα εξαρτώνται από το πώς αποφασίζει κανείς να το αντιμετωπίσει. «Έχω μάθει
πιο πολλά από τα λάθη και τις δυσκολίες παρά από τη φυσική ωριμότητα. Τόσο ο
ακαδημαϊκός όσο και ο επιχειρηματικός κόσμος είναι σκληρά ανταγωνιστικός και
αδίστακτος και, δυστυχώς, παρουσιάζονται ιδεοληψίες, προκαταλήψεις και συμπλέγματα,
ιδίως κατά των γυναικών και των μεταναστών. Προσπαθώ να απεμπολήσω αυτά τα
φαινόμενα επικεντρωνόμενη στην προσωπική μου εξέλιξη. Άλλωστε, αυτοί που σπάνε
πρώτοι τα φράγματα είναι αυτοί που τραυματίζονται πρώτοι.»
Η έντονη προβολή της έφερε ξανά στο προσκήνιο το ζήτημα της γυναικείας παρουσίας στον εργασιακό χώρο και τις πιθανές διακρίσεις που υφίσταται. Παραδέχεται πως ακόμη υπάρχουν προβλήματα και προκαταλήψεις. «Με χαρά, όμως, μπορώ να πω ότι η ΝASA εντείνει σήμερα τις προσπάθειες για να εξισορροπήσει τα φυλετικά ποσοστά του δυναμικού της με βάση τις κυβερνητικές ντιρεκτίβες. Το πρόβλημα, βέβαια, παραμένει στις αναδυόμενες τεχνικές εταιρείες που επικαλούνται κόστη άδειας μητρότητας ή και επιπλέον κατάρτισης για τις γυναίκες υπαλλήλους. Όμως το πιο πολυέξοδο πράγμα που μπορεί να κατέχει κάποιος είναι ένα "κλειστό" μυαλό!»
Καταλήγει, πως οι δυσκολίες υπάρχουν παντού. Δεν έχει τελικά τόσο σημασία το τι αντιμετωπίζει ο τόπος στον οποίο βρίσκεται κανείς, μα τι κάνει o ίδιος στον τόπο αυτό. «Παραγνωρίζουμε το γεγονός ότι η οικονομική κακοδαιμονία και τα φαινόμενα κοινωνικής παρακμής συναντώνται και στο εξωτερικό, τόσο σε έκδηλες όσο και άδηλες μορφές. Δεν πιστεύω ότι υπάρχουν δρόμοι επαγγελματικής επιτυχίας στρωμένοι με τάπητες αξιοκρατίας. Συνεπώς, νομίζω ότι πρέπει να αποζητάμε την προσωπική και επαγγελματική εξέλιξή μας με αποφασιστικότητα και προσαρμοστικότητα, ώστε να μπορέσουμε να χτίσουμε τις ιδανικές συνθήκες, σε όποιο μέρος και αν πορευόμαστε.»
Η έντονη προβολή της έφερε ξανά στο προσκήνιο το ζήτημα της γυναικείας παρουσίας στον εργασιακό χώρο και τις πιθανές διακρίσεις που υφίσταται. Παραδέχεται πως ακόμη υπάρχουν προβλήματα και προκαταλήψεις. «Με χαρά, όμως, μπορώ να πω ότι η ΝASA εντείνει σήμερα τις προσπάθειες για να εξισορροπήσει τα φυλετικά ποσοστά του δυναμικού της με βάση τις κυβερνητικές ντιρεκτίβες. Το πρόβλημα, βέβαια, παραμένει στις αναδυόμενες τεχνικές εταιρείες που επικαλούνται κόστη άδειας μητρότητας ή και επιπλέον κατάρτισης για τις γυναίκες υπαλλήλους. Όμως το πιο πολυέξοδο πράγμα που μπορεί να κατέχει κάποιος είναι ένα "κλειστό" μυαλό!»
Καταλήγει, πως οι δυσκολίες υπάρχουν παντού. Δεν έχει τελικά τόσο σημασία το τι αντιμετωπίζει ο τόπος στον οποίο βρίσκεται κανείς, μα τι κάνει o ίδιος στον τόπο αυτό. «Παραγνωρίζουμε το γεγονός ότι η οικονομική κακοδαιμονία και τα φαινόμενα κοινωνικής παρακμής συναντώνται και στο εξωτερικό, τόσο σε έκδηλες όσο και άδηλες μορφές. Δεν πιστεύω ότι υπάρχουν δρόμοι επαγγελματικής επιτυχίας στρωμένοι με τάπητες αξιοκρατίας. Συνεπώς, νομίζω ότι πρέπει να αποζητάμε την προσωπική και επαγγελματική εξέλιξή μας με αποφασιστικότητα και προσαρμοστικότητα, ώστε να μπορέσουμε να χτίσουμε τις ιδανικές συνθήκες, σε όποιο μέρος και αν πορευόμαστε.»
Η
ισορροπία είναι το στοιχείο που θαυμάζει και κατά μία έννοια, ο επιμέρους στόχος της. «Αντιμετωπίζω τις αντιξοότητες ως πρόκληση και έχω ως επίκεντρο την
προσωπική μου εξέλιξη. Θαυμάζω τις γυναίκες και τους άντρες που πετυχαίνουν να
ισορροπούν μια πετυχημένη καριέρα και οικογένεια υπηρετώντας τα με την ίδια
ηθική και υπευθυνότητα, ενώ παράλληλα λειτουργούν με συλλογική συνειδητότητα
και στα δύο.»Την Ελλάδα την κουβαλά μαζί της σαν πηγή έμπνευσης θα έλεγε κανείς.«Είχα την ευτυχία να γεννηθώ στη χώρα του φωτός, την Ελλάδα, εκεί που η φιλοσοφία, η τέχνη και η λογοτεχνία αναπτύχθηκαν και αποτέλεσαν τη βάση των σύγχρονων επιστημών.» Όπως επισημαίνει η ίδια «Φιλοσοφία, σημαίνει αγάπη για τη σοφία.» Εκείνη δείχνει να την αγαπά. Όπως απέδειξε, ό,τι αγαπά, το κυνηγά. Ό,τι αγαπά, το αγγίζει.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου