Γεννημένος
στην Αγγλία το 1922 από Ιταλίδα μητέρα με ρίζες οι οποίες φτάνουν ως τον
Καρλομάγνο ο Christopher Lee έχει
πρωταγωνιστήσει σύμφωνα με το Guinness σε περισσότερες ταινίες από οποιονδήποτε άλλο ηθοποιό (στο IMDB καταγράφονται
274 ρόλοι), συνεπώς δικαίως φέρει τον τίτλο του θρύλου της μεγάλης οθόνης. Μιλάει
έξι γλώσσες, μεταξύ των οποίων τα Ελληνικά και είναι από τους ψηλότερους
ηθοποιούς του Hollywood (1,96μ).Η καριέρα του στην ηθοποιία ξεκίνησε το 1948. αφού είχε υπηρετήσει για 5 χρόνια στο στρατό υπερασπιζόμενος τη δημοκρατία κατά του χιτλερικού φασισμού στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Έχει τιμηθεί για την ανδρεία που υπέδειξε στο πεδίο της μάχης από τις κυβερνήσεις της Τσεχίας, της Γιουγκοσλαβίας, της Αγγλίας και της Πολωνίας, ενώ ήταν πολύ καλός φίλος με τον Γιόσιπ Μπροζ Τίτο.
Τα τελευταία χρόνια έχει εισέλθει και στο χώρο της μουσικής, ενώ ήταν o πρώτος που ηχογράφησε heavy metal κομμάτια στην ηλικία των 88ετών σχετικά με τη ζωή του Καρλομάγνου. Τραγουδάει από όπερα μέχρι death metal και έχει εμφανιστεί στη σκηνή με τους Rhapsody και τους Manowar ενώ έχει συνεργαστεί και με τον κιθαρίστα των Judas Priest, Richie Faulkner. Αυτό τον καιρό, στα 91 του, προετοιμάζει το νέο του άλμπουμ, «Metal Knight», το οποίο αναμένεται να κυκλοφορήσει το 2015.
Τον
έχουμε δει σε μεγάλους ρόλους ως Κόμη Δράκουλα, Saruman, Sherlock Holmes κ.α.,
εκείνος όμως δηλώνει: «Είμαι πολύ πιο ευαίσθητος απ’όσο νομίζει ο κόσμος.
Δεν έχω δείξει όμως αυτή την πτυχή μου. Είμαι καλός στον αυτοέλεγχο, αλλά
συγκινούμαι εύκολα». Έχοντας ζήσει για πέντε χρόνια μέσα στον πόλεμο έμαθε να φυλάει τα δάκρυά του για την πραγματική ζωή και να μην τα προβάλλει στη μεγάλη οθόνη: «Ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος τελείωσε όταν ήμουν 23 ετών και είχα ήδη δει αρκετά φρικιαστικές εικόνες για μια ολόκληρη ζωή. Είχα δει φοβερά, τρομερά πράγματα χωρίς να πω ούτε μια λέξη. Οπότε οι εικόνες τρόμου στις ταινίες δεν με επηρεάζουν καθόλου». Οι εικόνες από το μέτωπο παραμένουν χαραγμένες στο μυαλό του όσα χρόνια κι αν περάσουν: «Έχω δει πολλούς ανθρώπους να πεθαίνουν μπροστά μου, τόσους πολλούς, που στην πραγματικότητα έχω γίνει σχεδόν απαθής ως προς αυτό. Έχοντας δει τα χείριστα που μπορεί να κάνει ο ένας άνθρωπος στον άλλο, τα αποτελέσματα των βασανιστηρίων, τους ακρωτηριασμούς και κάποιους να γίνονται κομμάτια από τις βόμβες αναπτύσσεις ένα είδος κέλυφους. Χρειαζόταν. Έπρεπε. Διαφορετικά δεν θα είχαμε κερδίσει ποτέ».
Αναφερόμενος στον πόλεμο επικαλείται την εξής φράση: «”Αν το όνομά σου είναι γραμμένο πάνω στη σφαίρα, τότε δεν μπορείς να κάνεις κάτι για να την αποφύγεις”. Φυσικά φοβόμουν σε ορισμένες περιπτώσεις και όποιος υποστηρίζει ότι δεν φοβάται κατά τη διάρκεια μιας επιχείρησης μάλλον ψεύδεται. Σε καιρό πολέμου, οι άνθρωποι διδάσκονται να σκοτώνουν και έχουν τις ευλογίες των αρχών για να το κάνουν. Οπότε αν τίθεται θέμα ζωής και θανάτου για εσένα ή κάποιον άλλο, προφανώς προτιμάς τη δική σου ζωή».
Έχει υποδυθεί τον κακό σε πολλές ταινίες και παρ’όλο που οι χαρακτήρες ενδεχομένως να έμοιαζαν μεταξύ τους, εκείνος κατάφερνε να τους διαφοροποιεί κάθε φορά και να ερμηνεύει ξεχωριστά καθέναν από αυτούς: «Ο Anthony Hopkins συνήθιζε να λέει “δεν παίζω κακοποιούς παίζω ανθρώπους”, και χρησιμοποιώ αυτή τη φράση συνέχεια. Οι μοχθηροί, οι κακοποιοί, οι κακοί είναι κι αυτοί άνθρωποι. Όλοι τους έχουν διαφορετικές προσωπικότητες και οι λόγοι για τους οποίους είναι ή γίνονται κακοί δεν είναι ίδιοι. Ο κακοποιός συνήθως δεν γεννιέται έτσι, αλλά η κοινωνία ή κάποια συγκεκριμένα περιστατικά στη ζωή του είναι που επηρεάζουν τελικά το μυαλό του. Κάποιες φορές το καλό και το κακό μπορεί να έχει να κάνει με την κατάσταση του μυαλού και φυσικά εξαρτάται και από το με ποιας πλευράς το μέρος είσαι. Αυτό που δεν καταλαβαίνει ο κόσμος είναι ότι στην καριέρα μου έχω παίξει περισσότερες φορές τον καλό, παρά τον κακό. Όμως υποθέτω πως οι κακοί είναι πιο ενδιαφέροντες και έχουν πιο περίπλοκες προσωπικότητες τις οποίες το κοινό έχει την τάση να τις θυμάται καλύτερα». Μέσα από την εμπειρία του ως «κακού» στις ταινίες, καταλήγει στο συμπέρασμα ότι: «Είναι πιο ενδιαφέρον διότι μπορείς να του προσδώσεις μεγάλη ποικιλία: μπορείς να είσαι πολύ σκληρός ή γοητευτικός, διασκεδαστικός ή επικίνδυνος. Όμως το πιο σημαντικό είναι να περάσεις στο κοινό ότι κάποιοι από αυτούς τους χαρακτήρες κάνουν κάποια πράγματα τα οποία δεν μπορούν να σταματήσουν. Κι αυτό είναι το λυπηρό».
Τα τελευταία χρόνια οι ταινίες φαντασίας
φαίνεται πως έχουν κερδίσει αρκετούς φανς. Ο Christopher Lee δίνει τη
δική του εξήγηση : «Αυτό συμβαίνει επειδή σε όλους αρέσει να ονειρεύονται. Δεν ζούμε σε
έναν ιδιαίτερα ελκυστικό κόσμο. Δεν θυμάμαι τίποτα άλλο από τότε που ήμουν
μικρό αγόρι, παρά μόνο έναν ζοφερό κόσμο. Είμαι αρκετά μεγάλος ώστε να έχω δει
τον Χίτλερ με σάρκα και οστά. Είμαι αρκετά μεγάλος ώστε να έχω υπάρξει στο
Μόναχο το 1934, τη νύχτα των μεγάλων σφαγών ,όταν ο Χίτλερ έσφαξε τόσους δικούς
του ανθρώπους. Είμαι τόσο μεγάλος ώστε να θυμάμαι τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και
όλα τα άλλα συμβάντα. Οπότε δεν παριστάνω την Κασσάνδρα που προφήτευσε μόνο το
κακό και τη δυστυχία...απλά αντικρίζω την πραγματικότητα. Οπότε, ναι, ας μην
χάνουμε την πίστη μας, ας είμαστε αισιόδοξοι, ας πιστεύουμε στο καλό, όμως να βλέπουμε
τον κόσμο και όπως ακριβώς είναι. Όταν ζεις σε έναν τέτοιο κόσμο, τι αποζητάς;
Επιθυμείς να αποδράσεις, να ξεφεύγεις κατά καιρούς, να πηγαίνεις σε έναν άλλο
κόσμο, σε ένα μαγικό κόσμο, ένα μαγευτικό κόσμο, όπου συμβαίνουν όσα
ονειρευόμαστε, ένα κόσμο με παραμύθια και μάγους. Γι’αυτό πιστεύω ακράδαντα
πως είναι και θα είναι για πάντα δημοφιλείς αυτού του είδους οι ταινίες, επειδή
οι άνθρωποι θα θέλουν πάντα να μεταφερθούν σε έναν άλλο κόσμο».Από το 2010 ο θρύλος του σινεμά έχει εισέλθει και στο χώρο της μουσικής έχοντας ηχογραφήσει ήδη δυο άλμπουμ με κομμάτια τα οποία περιγράφει ως: «100% heavy metal. Μπορεί να μην τσιρίζω αλλά είναι σίγουρα heavy metal. Το metal είναι τρόπος ζωής. Ήμουν metal για πολλά χρόνια, απλώς δεν το ήξερα!». Το ταλέντο του στην ηθοποιία το χρησιμοποιεί, όπως λέει, και όταν τραγουδάει καθώς μια σωστή ερμηνεία απαιτεί την υπόδηση κάποιου ρόλου: «Ως ηθοποιός - που τυχαίνει να έχει τη δυνατότητα να μπορεί και να τραγουδάει - προσπαθώ να πατάω σωστά στις νότες και να τραγουδάω τους στίχους στο σωστό τέμπο και ρυθμό. Με άλλα λόγια τραγουδάω τα τραγούδια σωστά, αλλά δίνοντας στο καθένα και την ερμηνεία μου ως ηθοποιός. Προσπαθώ να ζωντανεύω τα τραγούδια, όπως κάνει κάποιος στη θεατρική σκηνή. Ως ηθοποιός, έχω μεγάλη φαντασία και την ικανότητα να υποδύομαι τους χαρακτήρες που απεικονίζονται στα τραγούδια. Ο κύριος στόχος μου είναι να συνδέομαι με το θέμα του τραγουδιού. Πολλοί δεν το συνδειδητοποιούν, όμως κάποιοι από τους καλύτερους ηθοποιούς τυχαίνει να είναι τραγουδιστές της όπερας. Σίγουρα κάνουν πολύ σκληρότερη δουλειά από εμάς τους ηθοποιούς». Όσον αφορά την απόφασή του να κάνει στροφή στη μουσική, ο ηθοποιός δηλώνει πως: «μου έδωσε την ευκαιρία, πριν να είναι πολύ αργά να δείξω στον κόσμο ότι μπορώ να κάνω αυτό που τόσο καιρό έλεγα πως ήθελα και που ποτέ δεν υλοποιούνταν πραγματικά. Πάντα ήθελα η δουλειά μου να ελκύει διαφορετικούς ανθρώπους. Δεν θέλω να με θυμούνται για ένα μόνο πράγμα. Θέλω να σημαίνω διαφορετικά πράγματα για διαφορετικούς ανθρώπους. Αυτό σημαίνει το να είσαι διασκεδαστής».
Μια από τις σημαντικότερες στιγμές
στη ζωή του ήταν το 2009 όταν πήρε τον τίτλο του ιππότη/Sir για την προσφορά του στην τέχνη από
τον πρίγκιπα Κάρολο: «Ο τίτλος του Sir ήταν μια μεγάλη τιμή για εμένα και ένα
προνόμιο, και ελπίζω να συνεχίσω να τον τιμάω. Η πιο μεγάλη αναγνώριση για
εμένα όμως είναι αυτή του κοινού επειδή δουλεύω για τον κόσμο». Κάθε φορά που του ζητείται να
σχολιάσει το «σημερινό» Hollywood
και να ξεχωρίσει έναν ηθοποιό εκείνος χωρίς δεύτερη σκέψη κατονομάζει τον Johnny Depp με
τον οποίο είναι πολύ καλοί φίλοι: «Κατά τη γνώμη μου είναι ο καλύτερος. Από τη
γενιά του δεν υπάρχει κανένας που να μπορεί έστω να τον πλησιάσει. Μερικοί
καλλιτέχνες σήμερα...είναι σαν να ψάχνεις τρύπες στον ουρανό. Βλέπεις όλους
αυτούς τους νέους, κατενθουσιασμένους σταρ με μικρή εμπειρία, να παίζουν πρωταγωνιστικούς
ρόλους σε ακριβές παραγωγές τους οποίους δεν μπορούν να χειριστούν. Αυτό είναι
πολύ επικίνδυνο επειδή σημαίνει πως δεν θα κρατήσουν για πολύ. Ξέρεις ποιοι
είναι...».
Παρά την ηλικία του ο Christopher Lee δεν σκέφτεται να αποσυρθεί. Συνεχίζει να κάνει ταινίες ενώ ομολογεί πως αν υπάρχει κάποιος ρόλος που θα ήθελε να παίξει, αυτός είναι ο Δον Κιχώτης καθώς όπως λέει: «Του μοιάζω, τον καταλαβαίνω, πιστεύουμε στις ίδιες αξίες και είμαι στη σωστή ηλικία». Σε κάθε του συνέντευξη ο μεγάλος ηθοποιός υποστηρίζει πως έχει αφήσει πίσω του πλέον τις ταινίες τρόμου, γι’αυτό και ζητά να μην περιγράφεται ως θρύλος ταινιών τρόμου. Εμείς, δεν έχουμε παρά να σεβαστούμε την άποψή του και να περιμένουμε τις επόμενες ταινίες του καθώς επίσης και το νέο του άλμπουμ!
Παρά την ηλικία του ο Christopher Lee δεν σκέφτεται να αποσυρθεί. Συνεχίζει να κάνει ταινίες ενώ ομολογεί πως αν υπάρχει κάποιος ρόλος που θα ήθελε να παίξει, αυτός είναι ο Δον Κιχώτης καθώς όπως λέει: «Του μοιάζω, τον καταλαβαίνω, πιστεύουμε στις ίδιες αξίες και είμαι στη σωστή ηλικία». Σε κάθε του συνέντευξη ο μεγάλος ηθοποιός υποστηρίζει πως έχει αφήσει πίσω του πλέον τις ταινίες τρόμου, γι’αυτό και ζητά να μην περιγράφεται ως θρύλος ταινιών τρόμου. Εμείς, δεν έχουμε παρά να σεβαστούμε την άποψή του και να περιμένουμε τις επόμενες ταινίες του καθώς επίσης και το νέο του άλμπουμ!
Για τους δύσπιστους, ακολουθεί ένα πρόσφατο ηχητικό δείγμα από το χριστουγεννιάτικο single του πολυτάλαντου Sir-ηθοποιού-τραγουδιστή το οποίο κυκλοφόρησε πέρυσι, στα 91 του:
Πηγές: telegraph , metal-trails , totalfilm ,
metal-discovery , empireonline , bizarremag , imdb , cinefantastiqueonline
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου