Στάθης Δρογώσης

Επιμέλεια: Σοφία Λουκίδου

 

Είναι δύσκολο να περιγράψεις έναν καλλιτέχνη τον οποίο γνώρισες και μίλησες μαζί του για λίγη ώρα ..είναι λογικό να μην τον ξέρεις καλά ..αυτές ήταν οι σκέψεις μου όταν πήγα να γράψω δυο λόγια για τη συνέντευξη .μετά ξανασκέφτηκα. ότι τον ξέρω και πολύ καλά μάλιστα .μέσα από τα τραγούδια του φυσικά .κάθε τραγούδι του μια μικρή ιστορία .κάθε στίχος μια μικρή εμπειρία ..όποιος θέλει να τον μάθει ας ακούσει τα τραγούδια του και τις δικές του ιστορίες....

Ξεκίνησες την καριέρα σου ως μέλος ενός συγκροτήματος και στη συνέχεια ακολούθησες σόλο καριέρα. Είναι δύσκολο να επιζήσουν ή να στεριώσουν τα συγκροτήματα στην Ελλάδα;

Τα συγκροτήματα ξεκινάνε ως παρέες αλλά με το καιρό τα πράγματα δυσκολεύουν γιατί αλλάζουν τα όνειρα αλλάζουν οι στόχοι .Κάποιοι θέλουν να βιοποριστούν από τη μουσική και κάποιοι δεν θέλουν .Εμένα μου αρέσουν τα συγκροτήματα και λειτουργώ με τη λογική των συγκροτημάτων ,με την έννοια ότι προσέχω τους συνεργάτες ,τους μουσικούς μου και είμαστε πολύ δεμένοι μεταξύ μας. Τώρα πια θέλω να έχω εγώ όμως τον πρώτο ρολό καλλιτεχνικά,να καθορίζω εγώ τι παίζω ,πως το παίζω .Στα συγκροτήματα υπάρχει μια δημοκρατία ενώ εμείς είμαστε πιο συγκεντρωτικοί

Μερικοί σε κατατάσσουν στους έντεχνους και μερικοί στους ροκ τραγουδιστές. Εσύ που εντάσεις τον εαυτό σου;

Δεν θα έλεγα ότι είμαι τραγουδιστής .Είμαι τραγουδοποιός δηλαδή φτιάχνω τραγούδια. Εγώ δηλώνω ότι δεν είμαι έντεχνος .Δεν έχω κάτι με τους έντεχνους απλώς εγώ δεν είμαι .Τα ακούσματα μου είναι από ελληνικά συγκροτήματα Τρύπες ,Ξύλινα σπαθιά ,stereo nova , ονειροπαγίδα και από ξένα συγκροτήματα .Επίσης γράφω και δυτική μουσική η οποία δεν έχει καθόλου την ελληνική παράδοση μέσα .Οπότε δεν είμαι έντεχνους..αν θέλουν ας με λένε .

Αν θα έπρεπε να διαλέξεις ανάμεσα στη σύνθεση και το τραγούδι τι θα διάλεγες και γιατί;

Καλή ερώτηση .Αν με ρωτούσες πριν ένα χρόνο θα σου έλεγα σίγουρα τη σύνθεση.Τώρα τελευταία αρχίζει να μου αρέσει και ο τρόπος που τραγουδάω ,μαρέσει να εκφράζομαι τραγουδώντας .Παλιά ήταν ένα αναγκαίο κακό .Θα διάλεγα και τα δυο.

Η τελευταία δισκογραφική σου δουλειά ''όμορφη ζωή ''είναι στη διάθεση κάθε επισκέπτη του διαδικτύου ,να την κατεβάσει δωρεάν και αν δώσει αν επιθυμεί από 2-10 ευρώ .Ανέλυσε μου τους λόγους που σε οδήγησαν σε αυτή τη κίνηση ?Πως βλέπεις το μέλλον της δισκογραφίας;

Η δισκογραφία θα αλλάξει. Ήδη υπάρχουν συζητήσεις ότι δεν θα υπάρχουν CDκαι ότι όλα θα είναι ηλεκτρονικά. Στην ελληνική δισκογραφία είναι μαύρο το μέλλον διότι είμαστε σε κρίση πολύ πριν τη γενική κρίση .Κλείνουν οι εταιρείες και έχουν φύγει αξιόλογα στελέχη για άλλους δρόμους και άλλες πολιτείες .Έχουν μείνει άνθρωποι χωρίς έμπνευση και χωρίς αγάπη για τη μουσική .Παρόλαυτα υπάρχει δημιουργία.Στη δική μου περίπτωση , μπορείς να κατεβάσεις όλα τα cd από το site και να βάλει ο καθένας από 2- 10 ευρώ αν του αρέσει η δουλειάς μας .Νομίζω πως είναι ένας νέος τρόπος να βοηθηθούν όλοι οι δημιουργοί και κυρίως οι νέοι .Στο σημείο αυτό πρέπει να αναφέρω ότι στο site υπάρχουν και άλλοι 3 καινούργιοι δίσκοι , των minor project[οι οποίοι θα ανοίξουν και τη συναυλία σήμερα],οι φραουλες και οι radio sour.Νομίζω ότι αυτό θα το κάνουν και άλλοι στο μέλλον ..

Σε αυτό το σημείο θα κάνω μια αναφορά σε ένα τραγούδι που ξεχώρισα από τη τελευταία δισκογραφική σου δουλειά,που λέγεται ''Εξάρχεια ''.Ουσιαστικά το τραγούδι αυτό είναι ένας προσωρινός αποχαιρετισμός της αγαπημένης σου γειτονιάς για ένα οικονομικότερο σπίτι ,με την υπόσχεση ότι θα γυρίσεις ξανά ,στα δικά σου Εξάρχεια. Γιατί από όλη την Αθήνα ξεχωρίζεις τα Εξάρχεια; Τι είναι αυτό που σε δένει με αυτή την περιοχή;

Όταν έφυγα από τους γονείς μου ,το πρώτο μου σπίτι ήταν στα Εξάρχεια.Τα Εξάρχεια είναι ένας τόπος καλλιτεχνών ,ελεύθερης σκέψης ,ζύμωσης διεργασιών,πολιτικά ελεύθερος και όχι κομμακοτοκρατούμενος .Στα Εξάρχεια επίσης έζησα τους πρώτους μου έρωτες .Δεν έφυγα μονό για οικονομικούς λόγους αλλά νιώθω ότι έκλεισε ένας κύκλος .Πολλά από τα τραγούδια μου μιλάνε για τα Εξάρχεια όπως ο ''κανέλλος '',''η άλλη γη'' για το λόφο του Στρέφη,τα Εξάρχεια για τα Εξάρχεια....

Έχεις μια διαδικτυακή ραδιοφωνική εκπομπή στο www.mindradio.gr. Μάλιστα αποκαλείς και τους ακροατές σου Αντελμίτες .Ποια είναι η σχέση σου με το ραδιόφωνο και ποια η γνώμη σου για την επικράτηση των playlist στα περισσότερα ραδιόφωνα σήμερα;

Καλή ερώτηση. Το ραδιόφωνο για μας ήταν τα πάντα .Είμαστε στη γενιά που μεγάλωσε με την ελεύθερη ραδιοφωνία. Όλες τις νέες τάσεις είτε στο ξένο είτε στο ελληνικό τραγούδι ,τις μαθαίναμε μέσα από τους ραδιοφωνικούς παραγωγούς.Ο ραδιοφωνικός παραγωγός μας πρότεινε πράγματα και εμείς ακολουθούσαμε ,Οι playlist δεν είναι καλό πράγμα. Και παρόλο που είμαι ένας άνθρωπος που παίζομαι και στις playlist δεν υποστηρίζω την ύπαρξη τους. Πιστεύω ότι μπορεί να βρεθεί μια ισορροπία γιατί γίνεται για λόγους εμπορικούς .Μπορούν να κρατήσουν μια ζώνη 4 ωρών 12-4 το βράδυ και να παίζουν τραγούδια έτσι ώστε να ακούσουμε και εμείς κάτι διαφορετικό και καινούργιο .Οι playlist δεν σκοτώνουν τη δική μου γενιά αλλά τη γενιά των νέων τραγουδοποιών και καλλιτεχνών.Η σχέση μου με το ραδιόφωνο είχε μια άρνηση αλλά τώρα που έκανα την εκπομπή αυτή ένιωσα ξανά αγάπη .Από μικρός είχα συνηθίσει να βάζω τους φίλους μου στο καναπέ και να τους βάζω τραγούδια που μου αρέσουν .Αυτό κάνω τώρα και στο ραδιόφωνο ,στην εκπομπή .Είναι πολύ γλυκιά η αίσθηση .Δεν ξέρω όμως μέχρι πότε θα το κάνω.

Σε μια δύσκολη εποχή για τις συναυλίες και για τα καλλιτεχνικά δρώμενα εσύ συνεχίζεις τις επιτυχημένες σου εμφανίσεις σε όλη την Ελλάδα .Τι νομίζεις ότι συντέλεσε στην επιτυχία αυτή;

Η δουλειά αυτή έχει κάτι πολύ μυστήριο .Μπορεί να πας κάπου να παίξεις και να μην έχει κόσμο και να πας κάπου και να έχει . Είναι δύσκολη εποχή όχι μόνο για τις συναυλίες αλλά γενικά για τη τέχνη γιατί ο κόσμος δεν έχει χρήματα και το στέρημα του προσπαθεί να το δώσει σε φαγητό .Για μας είναι πιο δύσκολα γιατί το δικό μας κοινό αποτελείται κυρίως από φοιτητές οι οποίοι έχουν διαλυθεί κυριολεκτικά από την κρίση και όσοι δεν δουλεύουν ζουν από το χαρτζιλίκι των γονιών τους που έχει μειωθεί .Εμείς προσπαθούμε να κρατάμε πολύ χαμηλές τις τιμές .Παίζουμε δωρεάν σε πολλές συναυλίες για απελευθέρωση κρατουμένων,για τους μετανάστες ...Επιτυχημένη θεωρώ μια συναυλία που μπορώ να επικοινωνήσω με το κοινό και να τραγουδήσει μαζί μου ..και όχι μια που έχει πολύ κόσμο..

Κάποιος μου είχε πει κάποτε ότι παίζει μουσική γιατί το αισθάνεται πρώτα ως εσωτερική ανάγκη .Αρχικά παίζει μουσική για να εκφραστεί ο ίδιος και μετά να διασκεδάσει ο κόσμος .Εσένα ποιος είναι ο στόχος σου;

Δεν σκέφτομαι τον κόσμο, θα είμαι ειλικρινής .Αν σκεφτώ σε μια συναυλία πως περνάει ο κόσμος θα χάσω την αυτοσυγκέντρωση μου .Ότι κάνω το κάνω σαν να παίζω, σπίτι μου στο δωμάτιο μου με το πιάνο .Δεν είμαι διασκεδαστής .Μιλάω μέσα από τη μουσική ,μέσα από τα τραγούδια μου. Πρέπει κάποιος να έρθει στη συναυλία και να ξέρει τα τραγούδια η΄αν δεν τα ξέρει,να τα προσέξει .Δεν διαφωνώ με τους διασκεδαστές ,ο καθένας κάνει ότι πιστεύει αυτός για τον εαυτό του καλύτερο .Απλώς εγώ δεν θέλω να έρθει κάποιος στη συναυλία μου να ξεχάσει η΄να ξεχαστεί .Θέλω να έρθει και να θυμηθεί ,ποιος είναι ..από που ξεκίνησε..Θέλω τα τραγούδια μου να του δώσουν ερέθισμα για κάτι παραπάνω .Βέβαια αυτό είναι δική μου πρόθεση ,δεν ξέρω αν πετυχαίνει πάντα ..Αυτά ξεκινάνε από τις πιο αγνές προθέσεις και μπορεί να καταλήξουν κάπου αλλού..

Αλλάζοντας λίγο κλίμα.Η Ελλάδα σήμερα βιώνει μια από τις χειρότερες ίσως τη χειρότερη φάση οικονομικά.Για το λόγο αυτό πολλοί νέοι θέλουν να φύγουν .Ποια είναι η άποψη σας;

Υπάρχει η άποψη ''θα κάτσουμε εδώ να το παλέψουμε ''.Ας κάτσουμε εδώ να το παλέψουμε .από την άλλη όμως δεν μπορώ να κατηγορήσω και κάποιον που δεν βρίσκει δουλειά εδώ και δεν έχει να ζήσει και πάει πχ. στην Αυστραλία .Δεν μπορώ να δώσω σε κάποιον συμβουλή να κάτσει αφού δεν έχει δουλειά .Εγώ θα τους έλεγα να κάτσουν όχι για να βρουν δουλειά αλλά για να παλέψουμε για αυτούς που μας έχουν ''καθίσει''στο κεφάλι .Εγώ έχω συγκεκριμένη πολιτική άποψη και δεν στρογγυλεύω τα λόγια μου όπως κάνουν κάποιοι συνάδελφοι που θέλουν να τα έχουν καλά με όλους .Για μένα φταίει ο νεοφιλελευθερισμός ,το επίσημο κομματικό κατεστημένο και όχι η αριστερά .Είμαι αριστερός ,δηλώνω αριστερός και δεν ντρέπομαι να το πω .Πιστεύω σε μια ενωμένη αριστερά που θα διώξει το νεοφιλελευθερισμό από την πατρίδα μου .Επίσης πιστεύω ότι όποιος είναι νέος πρέπει να κάτσει για να έρθει μαζί μας στη πορεία ,στον αγώνα.Δεν τον καλώ να παλεύει για την εθνική ενότητα που λένε όλοι .Δεν υπάρχει εθνική ενότητα .Εμείς πρέπει να κοιτάξουμε τη τάξη μας .Υπάρχουν φτωχοί και πλούσιοι. Εμείς πρέπει να πάρουμε θέση σε δύσκολους καιρούς.Σιχαίνομαι τη στρογγυλοποίηση που κάνουν μερικοί καλλιτέχνες επειδή θέλουν να τα έχουν καλά με όλους...

Κατεβαίνετε στις πορείες;

Ναι, αφού στα Εξάρχεια μεγάλωσα .Καταρχάς είμαι ανέντακτος ,δεν είμαι σε κάποιο κόμμα της αριστεράς .Πηγαίνω εκεί που μπορούν να ανεχθούν τους ανένταχτους .Ε κει που δεν θα με βάλουν να κρατήσω μια σημαία.Η αριστερά είναι μια ιδεολογία που ελευθερώνει το μυαλό ,είναι ο μαρξισμός, ο διαλεκτικός υλισμός ,πράγματα επιστημονικά που πάνε πέρα από το δογματισμό .Αν είσαι δογματικός μπορείς να είσαι ρομαντικός αριστερός .Εγώ δεν μπορώ αυτό το πράγμα .Πιστεύω στο πλουραλισμό του κινήματος .Πιστεύω ότι κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός .Πιστεύω σε μια ουτοπική αριστερά που μπορεί να δεχτεί ότι είμαστε όλοι ίσοι και διαφορετικοί .Δεν μπορώ να είμαι στρατιώτης κάπου και να ακολουθώ έναν αρχηγό .Νομίζω ότι το κλίμα αλλάζει σιγά σιγά και ο κόσμος δεν κηδεμονεύεται πια.

Αν κάνεις μια αναδρομή στο παρελθόν, στη μέχρι τώρα δισκογραφική σου πορεία σε ποιους θα έλεγες ένα ευχαριστώ;

Σε πάρα πολλούς. Ήμουνα πολύ τυχερός ως άνθρωπος γιατί πρακτικά όταν είπα να βγάλω δίσκο, έβγαλα .Τώρα γίνεται χαμός .Ευχαριστώ, θέλω να πω στην οικογένεια μου ,στη μητέρα μου ,στο πατέρα μου, στη γιαγιά μου,οι οποίοι χρηματοδότησαν τις σπουδές μου στη μουσική,ένα ακριβό χόμπι στην Ελλάδα .Δισκογραφικά στο Μανώλη Φάμελλο γιατί αυτός μας ανακάλυψε πριν 14 χρόνια .Του χρωστάμε τα πάντα .Επίσης υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που με έχουν βοηθήσει .Όσοι έχω συνεργαστεί μου έδωσαν κάτι αλλά κυρίως ο Φάμελλος είναι ο άνθρωπος που με βοήθησε να κάνω το όνειρο μου πραγματικότητα και τον ευχαριστώ δημοσίως.

Λίγο πριν τη συναυλία σου εδώ στη Πάτρα θα ήθελα με τρεις λέξεις να περιγράψεις τα συναισθήματα σου για τη σημερινή βραδιά..

Δεν είχα ξαναέρθει στην Ακτή Δυμαίων .Ο χώρος αυτός είναι ένα κόσμημα και είστε πολύ τυχεροί που τον έχετε εδώ .Επίσης είναι πολύ εντυπωσιακό πόσο φτηνή είναι η είσοδος σε τέτοιους καιρούς που ζούμε .Εμείς οι καλλιτέχνες κοιτάμε πάντα να είναι φτηνό ένα μαγαζί αλλά δεν περνάει πάντα από το χέρι μας.Ο χώρος είναι υπέροχος ..είναι σαν ένα παλιό θέατρο .Νιώθω δέος και άγχος και ελπίζω να πάνε όλα καλά.

Ποιες θα είναι οι επόμενες εμφανίσεις σας;

 

Θα παίξουμε στο Βόλο,στη Λάρισα ..παντού. Στην Αθήνα θα παίξουμε το Φεβρουάριο .Αν υπάρχει Αθήνα .Και αν δεν υπάρχει θα παίξουμε και στο δρόμο....

 

Τη συνέντευξη αυτή θέλω να την κλείσω ,με τους αγαπημένους μου στίχους ,που είναι από το τραγούδι του ''για ότι χάθηκε''...

Τα πουλιά όταν φεύγουνε
δεν γυρίζουν να κοιτάξουν...
Τα παιδιά όταν τρέχουνε
ούτε ξέρουν που θα φτάσουν.
Για ό,τι χάθηκε μη σε νοιάζει...
Για ό,τι θα 'ρθει μη ρωτάς...
Κράτα με σφιχτά.
Δες! Βραδιάζει...
κι η νύχτα αυτή μόνο για μας!

 

Δημοσιεύτηκε στις 20/11/11 στον Φοιτητικό Παλμό